Refrein:
Laot de zon in dien hertsje meh sjijne
Touver noe ‘ne lach op die geziech
Laot dien zörg wie de wolke verdwijne
Kom noe zing en dans die drei daog laank mèt miech
Laot de zon in dien hertsje meh straole
Jao de leefde die bleujt veur us twie
Ech gelök is mèt goud neet te betaole
Kom geef miech dien hand iech bin verleef en wie.

Veers:
Diech zaots mèt Vastelaovend op e benkske in Mestreech
Dien traone zaog iech sjittere oonder ’t staareleech
Iech waor oonderstebove kraog kriebels in de maog
Iech zag 'leef keend kom dans mèt miech noe naor de regebaog.